Moja przygoda z facebookiem :)

Hejka wszystkim!
Już dawno chciałam napisać ten post, ale zawsze skupiałam się na pisaniu opowiadania i jakoś tak wyszło.

Z tego co pamiętam w styczniu tego roku założyłam swoje pierwsze konto na facebooku. Długo się nad tym zastanawiałam. Było wiele "za" i "przeciw", lecz w końcu stało się.

Dzień 1 
Założyć konto pewnie potrafiłaby nawet moja 5letnia siostrzenica, więc i ja nie miałam z tym większych problemów. Zaskoczyło mnie tylko, że nie trzeba było podawać hasła dwa razy. Zgaduję, że niektórzy mogli mieć przez to małe kłopoty.
Ok. No to jestem. 
Wchodzę do tej wirtualnej, niebieskiej krainy... 
Z początku czułam się jakbym była na zupełnie obcej planecie.  

Dzień 2
Moje zakłopotanie już minęło, ale wróciło, gdy... jakiś nieznany mi wcześniej koleś zaznaczył mnie jako swoją siostrę! (Pozdro dla Marcela, kimkolwiek jest) Uznałam to za zabawne i nie zaprotestowałam. Pogadałam też chwilkę z Marcelem, chyba też był nowy na facebooku. Koniec końców zyskałam młodszego braciszka, chociaż nie jest on widoczny na moim profilu i z tego co widzę jego konto jest obecnie zablokowane.

Kolejne dni:
- Poczucie przesytu informacji. Mimo początkowego braku znajomych już zauważyłam jak wielka jest ta niebieska kraina. Choć wiele informacji wymaga solidnej selekcji.
- Wielu mieszkańców krainy nie potrafiło odróżnić kobiety od mężczyzny! Naprawdę miałam (i czasem nadal mam) mnóstwo beki z tego jak ludzie zastanawiali się nad moją płcią. Zdarzało się to zarówno w prywatnych rozmowach jak i przy hejterskich komentarzach dotyczących mojego bloga.
- Gdybym dostawała dolca za każde pytanie o moje zdjęcie zostałabym milionerką! Nie rozumiem dlaczego to dla ludzi takie ważne. Może wy mi wyjaśnicie? To chyba jedno z pierwszych pytań jakie widzę gdy z kimś rozmawiam na priv.
- Ludzie opamiętajcie się! Nie wiecie ile mam lat i kim jestem, a wysyłacie nagie fotki (5 razy około się zdarzyło)! Nie ważne czy wasze czy cudze! Równie dobrze mogę być 9latką, której się nudzi. I właśnie dlatego uważam, że facebook powinien mieć większe ograniczenie wiekowe!
- Dwa razy zablokowano mi konto. 1 - kiedy niby zalogowałam się z facebookopodobnej strony i żeby go odblokować musiałam poznać swoich znajomych po zdjęciach. Jak do cholery miałam to zrobić?! Ale oczywiście udało mi się go oszukać. 2 - FB czepiał się, że w moim imieniu była kreska z cudzysłowia i musiałam ją usunąć. 

- Ale mam też dobre wspomnienia :) Poznałam kilkoro ciekawych ludzi o podobnych zainteresowaniach, z którymi mogłam podzielić się opinią na tematy, o których moi znajomi nie chcą rozmawiać. Zbliżyłam się też do kilku czytelników oraz krytykę tych, co są niewidzialni na blogu, a jednak są :)
- Polubiłam kilka stron, które wpływają na moją wyobraźnie, dzięki czemu mam więcej nowych i lepszych pomysłów.

Podsumowując:
Nie mam zamiaru założyć prywatnego konta. Za bardzo mnie facebook zdenerwował tą swoją permanentną inwigilacją. Mam kilka wejść na stronę za jego pośrednictwem, jednak nie jest to duży odsetek. Zastanawiałam się nad usunięciem konta, lecz te ciekawe znajomości są warte poświęceń. No i oczywiście super gierka z mojego dzieciństwa snake :) Mój najlepszy wynik to chyba 800 :)