Mitologia Okreniańska - Księga Początku i Końca

OD AUTORKI:

Chcę na samym początku podziękować Joenie za pomoc i poprawki w tekście. Mam nadzieję, że spodoba wam się najnowszy pomysł ;)

[tłumaczenie]

Fragment Pisma S'he

Księga Początku i Końca. 

Świat nie ma początku ani końca. 

Jeśli nadejdzie czas, 

który można by nazywać końcem, 

tedy wróci świat do tego, co było od zawsze. 

Ciemność była od zawsze.

Jeszcze przed nami, daleko przed nami,

Ciemność była wszystkim,

Ciemność była wszędzie.

Panowała.
Królowała.

Jednak mimo swojej potęgi
zaczęła upadać.

Po wielu Erionach swoich rządów,
Z Ciemności wyłoniła się iskra światła,
którą Ciemność bezwiednie zrodziła.
Iskierka była mała, 
lecz wciąż trwała i trwa do dziś.
Tak jak Ciemność.

Światło z biegiem czasu
stawało się coraz większe.
Nie było już Iskrą,
nic nie znaczącym pyłkiem
zagubionym wśród swojej matki.

Iskra stała się pierwszą gwiazdą,
a następnie rozmnożyła się wśród Ciemności.
Tak powstały na niebie niezliczone ilości gwiazd. 

Ciemność jednak nie była przychylna

działaniom swojego syna,

lecz była także wobec nich bezsilną.

Wiedziała, że nawet gdyby zgładziła wszystkie gwiazdy

oraz jego samego, Światło odrodzi się z jej własnego ciała.

Zawarli więc oboje pakt:

- Rozprzestrzeniaj się i baw moje dziecko -

Powiedziała Ciemność do Światła - 

Przeszkadzać ci nie będę, ale obiecaj mi,

że pamiętać będziesz, od kogo pochodzisz

i nie zniszczysz swojej rodzicielki.

Jeśli ujrzę, że jakieś kroki

w kierunku tym czynisz,
zniszczę ciebie i całe twe dzieło.
Zaczniesz swą pracę od początku.

I od tamtej pory Ciemność i Światło
tworzą fundamenty znanego nam dziś świata
uzupełniając się wzajemnie.
Jedno zależne od drugiego.

Lipsoda - Ciemność 

i jej syn

Sagron - Światło

Pierwsi Bogowie,

Od nich Zaczął się znany nam świat

i na nich tylko może się skończyć.