Dzienniki Anny 5

Dziennik Osobisty wpis nr 9525A z dnia 30.08.2185

     Już jutro odbędzie się spotkanie. Denerwuję się jak nigdy. Stawka jest wysoka, ale to dla mnie najmniejszy problem. Bardziej interesuje mnie czy zdobędę w końcu odpowiedzi na moje pytania. Czy może ja sobie coś ubzdurałam? Czy moje podejrzenia się sprawdzą?
     Starałam się zapiąć wszystko na ostatni guzik. Jeżeli pójdzie gładko powinnam wrócić na stację w około 10 godzin czasu Zowe. Wydrukowałam też fałszywki. Mimo, że postanowiłam nie przelewać krwi, chcę skorzystać z propozycji Grom. Może Biznesmen zastawił na mnie pułapkę? 

Zapis tekstowy nagrania głosowego z kamery nr 119 Stacja Destiny

z dnia 30.08.2185r. 16:15 czasu orbitalnego Zowe

Anna: Nie spodziewałam się, że po wczorajszym wyskoku po prostu tak spokojnie będziesz leżeć w łóżku.
Noyn: Gdybym chciała, admirał już dawno byłby trupem. Ale tatuś nie był zadowolony, kiedy się o tym dowiedział.
Anna: Nie przypuszczałabym, że poskarży się twojemu ojcu.
Noyn: Teraz złoży mi wizytę.

Anna: Nie cieszysz się?
Noyn: W innych okolicznościach pewnie tak, ale znając go da mi na powitanie w pysk.
Anna: A właściwie o co poszło?
Noyn: O Gillian.

Dziennik Osobisty wpis nr 9525B z dnia 30.08.2185

      Całe to zamieszanie, które spowodowała Grom ma dla mnie pewien plus, a przylot jej ojca to już w ogóle świetna sprawa. Z tego co wiem, przyleci on jutro z rana, więc niedługo potem mogę się zwijać. Admirał będzie tak zajęty, że nie zauważy mojego zniknięcia, a kamery pokażą tylko mój obraz podczas snu, czyszczenia Maxa i siedzenia przed komputerem. 
      Rozmawiałam przed chwilą z Grom. Oczywiście nie mogłyśmy mówić zbyt swobodnie, więc do porozumiewania się zastosowałyśmy znany tylko nam język migowy. Każda drużyna ma inny i tylko jej członkowie go znają. Dzięki niemu podała mi kod dostępu do hangaru i uruchomienia myśliwca oraz pokazała mi urządzenie, o którym mówiła wcześniej. Wygląda to jak zwykła bransoletka, ale kolorowe ozdoby w rzeczywistości są przyciskami aktywującymi różne funkcje takie jak ogłuszenie wszystkich istot w promieniu 4 metrów, czy mini generator pola maskującego działający ok. 5 minut. Będzie ono bardzo pomocne, jeżeli dojdzie do walki. 

 Dziennik Osobisty wpis nr 9525C z dnia 30.08.2185

       Ostatnio zaczęłam się zastanawiać, co się stało z resztą drużyny Pale V. Zostało nas czworo. Nadal mogliśmy być razem, ale postanowiono nas rozbić i rozproszyć po różnych częściach wszechświata. Od czasu pożegnania nie miałam z żadnym z nich kontaktu. Ja byłam z nich najmłodsza i mogłam wejść do innej drużyny, ale wątpię by z resztą stało się tak samo. 
       Może wrócili do domów? Może znaleźli pracę we flocie Alianty? A może pracują na obskurnej stacji paliwowej? Z dwojga złego wolę już być tu, gdzie jestem. Cieszę się ze swojego wyboru. Właśnie dlatego, że byłam wtedy młoda, jedyną inną opcją był powrót do matki, czego bardzo nie chciałam. Teraz jestem już dorosła i nie muszę jej już nigdy oglądać, tak samo jak ona mnie. Tak jest najlepiej dla nas obu. 
       Myślała, że dziecko zapełni jej pustkę w życiu. Dostała to, czego chciała - płacz i brudne pieluchy. Nie zdziwiłabym się, gdyby przekupiła rekrutera żeby tylko się mnie pozbyć. Wiedziałam, że w tym czasie równocześnie przeszukiwała strony ze szkołami z internatem.
       Ciekawe, kim był mój ojciec... Czy matka wzięła pierwszego lepszego gościa z ulicy? A może wybrała kogoś?... Wolę nie wiedzieć. Jedynym pozytywnym aspektem jej głupoty był fakt, że narodziny w wylęgarni, a następnie życie w inkubatorze i wzmocnienie sztucznie pewnych cech pozwoliły mi na bezpieczne życie z implantami, które są bardzo przydatne.